Verkleininkjes
We lijken er dol op te zijn, want onze taal zit er vol mee. We verkleinen
dan ook niet alleen om dingen kleiner te maken, maar ook uit gewoonte
(kopje koffie, al of niet klein), voor
de gezelligheid (lekker knusjes, muziekje op, pilsje
erbij) of voor de vertrouwelijkheid (komt
u maar, mevrouwtje).
De spelling van verkleininkjes is dan ook zelden
een probleem. We zeggen en schrijven niet alleen -je, -tje
en -etje maar ook -pje (boompje) en -kje
(koninkje) feilloos zonder er een moment bij stil te staan
dat er een bijzonder complex regeltjessysteem nodig is om het allemaal
uit te leggen.
Als het om het schrijven gaat, duiken er hier en
daar echter toch nog wel een paar gevalletjes op waarbij het fout
kan gaan. Bij een kleine auto, bijvoorbeeld. Want bij verkleiningen
zit het net even anders:
... dus, hoewel het meervoud auto's
is, is de verkleinde vorm autootje,
dus bij taxi wordt het
taxietje,
dus baby wordt baby'tje
en hobby wordt hobby'tje.
Dus, hoewel het A4-formaat (samenstelling
met een compleet woord) is, is het A4'tje(-tje
is geen compleet woord, maar een uitgang).
Wellicht omdat de verkleiningen zo typisch Nederlands
zijn, worden woorden als diner en café ineens heel onbuitenlands:
dineetje en cafeetje.
Tenslotte nog een valkuiltje:
ondanks slede en lade.